Hoe is het om te werken bij Lievegoed? Willem (57) werkt sinds een jaar als zorgassistent op locatie Toekan – Lievegoed de Pauw. Hij werkt met de doelgroep LVB+.

Mijn werk als zorgassistent is lekker variabel en niemand kijkt je op de vingers. Zolang alles maar gedaan wordt. In mijn geval is dat zorgen voor ontbijt, lunch en koffie. Je kent het wel, de boel opruimen en afwassen, de koffie klaarzetten, dat soort dingen. Soms help ik met schoonmaken of een bewoner naar het ziekenhuis brengen. Zo vliegt de dag voorbij.

Zijn wie je bent

Acht jaar lang liep ik in de WIA, ik kon door ernstige rugklachten niet meer lopen. In 2021 vond ik eindelijk iemand die me durfde te opereren. Alsof het zo moest zijn zag ik op Facebook een ‘meet & greet’ met Lievegoed voorbijkomen. Ik ben direct langsgegaan. De eerste twee maanden heb ik via het UWV gewerkt om te zien of het van beide kanten beviel. En dat deed het! Ik zit hier echt op mijn plek omdat ik mag zijn wie ik ben.

Antroposofie

We bieden hier zorg op basis van onze antroposofische visie. Bij het woord ‘antroposofie’ was ik even bang dat ik binnen de kortste keren in een rode jurk en Birckenstocks bomen zou moeten gaan knuffelen. Maar nee! Het antroposofische karakter herken je hier aan de aankleding van het pand, het biologische eten en dat we in alles de seizoenen volgen. Het draait hier om rust, kalmte en de ruimte om met elkaar te praten. Het is helemaal niet wollig. Gelukkig maar, ik houd niet van geitenwollen sokken want die kriebelen me te veel.

Openheid en gelijkwaardigheid

In dit werk kom je veel verder wanneer je met liefde én lef werkt. Lef vind ik dat je jezelf durft bloot te geven. Ik ben ooit overspannen geweest, daarover praat ik openlijk met de bewoners. We zijn namelijk allemaal mensen, ik sta niet boven ze en niet onder ze. De basis is hier gelijkwaardigheid. Door je kwetsbaar op te stellen, praten we makkelijker met elkaar.

Nooit meer weg

Er kan hier veel. We zijn een keer ’s avonds bij een speciale visvijver gaan vissen met wat bewoners en een begeleider. Normaal kan dat daar alleen overdag. Maar speciaal voor ons bleef de vijver langer open. Een keer iets doen wat normaal niet kan geeft bewoners zoveel plezier, geweldig! De liefde zit ‘m ook in de gelijkwaardigheid die ik net noemde. Ik mag hier altijd mijn zegje doen en krijg tegelijk kippenvel als ik zie hoe onze begeleiders met bewoners kunnen praten. Ik leer zoveel hier, ik ga hier nooit meer weg. En als ik weg moet, kom ik hier gewoon wonen, haha.